pocztówki podróżne: Kreta - Półwysep Akrotiri i Zatoka Szatana

Półwysep Akrotiri to skalisty przylądek sięgający wschodnich przedmieści Chanii. Słynie głównie z lotniska, bazy wojskowej NATO i bazy marynarki wojennej. Dość niedoceniany przez turystów, a niesłusznie…Dla mnie to jedno z najpiękniejszych miejsc Krety, miejsce gdzie czuje się ten niezapomniany dreszczyk ekscytacji. To magiczne miejsce gdzie skalisty, księżycowy krajobraz styka się z majestatycznym pięknem gór, tajemniczych zatok, pięknych plaż i jednych z najpiękniejszych monastyrów Krety.

Dziś o Zatoce Szatana, ukrytej na Półwyspie Akrotiri, a raczej o Portach Szatana (Seitan Limania), bo to miejsce o piekielnej nazwie kryje w sobie aż dwie zatoki .

Do wyprawy skusiły nas zdjęcia w internecie , na których lazurowa woda wcina się dziwnym zygzakiem w skalisty ląd (w papierowych przewodnikach ciężko znaleźć coś na temat zatoki).

Jedziemy. Przy znakach ostrzegających przed niebezpiecznymi zakrętami, urwiskiem i stromym zjazdem, zatrzymujemy się na maleńkim parkingu. Przed nami rozpościera się widok jak z innej planety: skalisty surowy krajobraz ogołocony z zieleni. Pośrodku krajobrazu stoi niewielki biały kościółek pod wezwaniem Św. Rafaela.

Kościół pod wezwaniem Św. Rafaela

Niesamowitości całemu krajobrazowi dodaje fakt, że przy kościółku jakby zamarło życie. I tylko niewielkie stadko kóz świadczy o tym, że jesteśmy jednak na ziemi.

Kozy kiri kiri

Jedziemy dalej. Droga ostrymi zakrętami prowadzi coraz niżej i niżej. Dojeżdżamy na parking zawieszony nad urwiskiem. Cześć samochodów zaparkowanych najbliżej skalnej ściany ma podłożone pod koła kamienie…

Przed nami rozpościera się zapierający dech w piersiach widok Zatoki Szatana, gdzie wody piekielnej zatoki zlewają się z błękitem nieba. Nazwę Seitan Limania nadali podobno osmańscy Turcy, aby oddawała trudności, które towarzyszyły manewrom wykonywanym przez wpływające do zatoki statki. Inna wersja pochodzenia nazwy mówi o szatańskim zagrożeniu, jaki stanowiły ukryte w zatoce statki dla okrętów wpływających i wypływających z Zatoki Souda. Niezależnie od prawdy- widok jest piekielnie zniewalający.

Zatoka Szatana

Poza tym samo zejście do zatoki do niebiańsko łatwych też nie należy. Prowadzą do niej dwie strome ścieżki, po skalistym zboczu. Wybieramy ścieżkę prowadzącą w dół do górskiego wąwozu, a następnie dnem wąwozu docieramy do zatoki. Idąc nie raz musimy się przytrzymywać skał. Po drodze mijamy porzucony sprzęt plażowy, parasole- wybór pomiędzy życiem a plażowymi gadżetami zdaje się być oczywisty J

Docieramy na miejsce. Widok jest równie powalający jak ten z góry. Chociaż tu na dole szatańska zatoka zamienia się w rajską plażę: lazurowa woda, biały pasek i błękit nieba (+ zaczepiająca turystów na plaży koza kiri kiri).